W doktrynie od dawna zauważa się, że przepisy prawa podatkowego często są niejasne, niespójne, a niekiedy nawet sprzeczne, dając organom administracji skarbowej „zbyt duże pole działalności interpretacyjnej”, które mają skłonność do jej nadużywania. Taki stan rzeczy skutkuje zróżnicowaniem, a niekiedy również i arbitralnością indywidualnych rozstrzygnięć w podobnych sprawach i pociąga za sobą postrzeganie prawa jako niesprawiedliwego i utratę zaufania obywateli do państwa.